Wydma Łącka oficjalnie nazywa się Łączką a potocznie Łącką Górą. Jest to wzniesienie wydmowe o wysokości 30 m n.p.m. znajdujące na Wybrzeżu Słowińskim, w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Smołdzino. Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Lontzken Berg. W 1955 r. wprowadzono urzędowo polską nazwę Łączka, pochodzącą od nazwy wsi, która w przeszłości znajdowała się na tym terenie i została zasypana.
Kilka kilometrów na zachód od Łeby na mierzei między morzem a jeziorem Łebsko znajdują się Ruchome wydmy, położone na terenie Słowińskiego Parku Narodowego. Pod wpływem wiatru przemieszczający się piasek powoduje, że wydmy ?wędrują? z zachodu na wschód z prędkością około 10 metrów rocznie, zasypując napotkane lasy. Przy obecnym tempie przemieszczania się za ponad 400 lat dotrą i zaczną zasypywać Łebę. Największa obszar wydmowy w okolicach Łeby ma obszar ok. 500 hektarów i stale się powiększa stopniowo zasypując jezioro Łebsko.
Na szlaku turystycznym została udostępniona Wydma Łącka, której wysokość obecnie ocenia się na ok 30 metrów. Po wdrapaniu się na szczyt wydmy możemy zobaczyć prawdziwie pustynny krajobraz, ale także widać tu ogrom jeziora Łebsko jak i błękit Morza Bałtyckiego. Jest to miejsce, które wizualnie może konkurować z namibijskimi pustyniami na których fotografuje się sczerniałe pnie drzew wystające z pomarańczowego piasku.
Tekst i foto: Jacek Makowski, www.fotopodroze.com.pl
