Jesienna wyprawa do Białowieży, ostoi żubra, podczas której koniecznie trzeba: odbyć długi spacer lub konną przejażdżkę po puszczy, zwiedzić Park Pałacowy, Rezerwat Pokazowy Żubrów, przejść szlakiem Dębów Królewskich oraz zjeść pierogi z mięsem żubra i wypić nalewkę z płatków dzikiej róży w „Pokusie”.
Jak co roku, w okresie jesiennym, wybieram się do Białowieży. Miejsca, które ze względu na swój charakter pozwala w ciągu kilku dni naładować akumulatory aż do kolejnej późnojesiennej wyprawy na daleki wschód czy do Afryki.
Dla mnie Białowieża to kwintesencja dwóch rzeczy: małej podlaskiej wioski oraz dzikiej przyrody. To w tym właśnie miejscu znajduje się ostoja żubrów, gatunku odtworzonego po wojnie przez polskich naukowców i uratowanego tym samym od wyginięcia.
Wieś Białowieża obecnie zamieszkuje zaledwie ok. 1,8 tys. mieszkańców. Słynie z największego w Polsce zagęszczenia osób z wyższym wykształceniem na metr kwadratowy. Wioska usytuowana jest w samym środku Puszczy Białowieskiej ok. 4 km od granicy z Białorusią. Utrzymuje się głównie z turystyki oraz Parku Narodowego.
Białowieża swą popularność zawdzięcza przede wszystkim Puszczy Białowieskiej i Białowieskiemu Parkowi Narodowemu, który wraz z częścią Puszczy Białowieskiej na terenach Białorusi, został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Ze względu na licznie odwiedzających puszczę turystów Białowieża ma mocno rozbudowaną bazę turystyczną. We wsi znajdują się cztery hotele, kilka zajazdów i pensjonatów a mieszkańcy prowadzą kwatery agroturystyczne. Rocznie miejscowość odwiedza kilkadziesiąt tysięcy turystów, w tym wielu cudzoziemców.
Dominuje turystyka przyrodnicza, główną atrakcją są: Rezerwat Żubrów, znajdujący się kilka kilometrów przed Białowieżą przy drodze z Hajnówki i rzadkie ptaki Puszczy Białowieskiej, których nie można już spotkać w innych częściach kraju, a tym bardziej za granicą. Poza żubrami turyści przyjeżdżają, by odwiedzić Białowieski Park Narodowy z najlepiej zachowanym w Europie nizinnym lasem naturalnym. Dla zwiedzających jest dostępny czterokilometrowy pieszy szlak, który można przejść wyłącznie z licencjonowanym przewodnikiem (w grupie do 20 osób).
Inne warte zobaczenia miejsca to Muzeum Przyrodniczo-Leśne Białowieskiego Parku Narodowego im. prof. J. Miklaszewskiego w Parku Pałacowym, dworek gubernatora grodzieńskiego (obecnie siedziba Ośrodka Edukacji Przyrodniczej BPN), budowle wzniesione za czasów cara Aleksandra III: stajnie (dawniej Dom Turysty), Dom Marszałkowski (obecnie siedziba Białowieskiego Parku Narodowego i Instytutu Badawczego Leśnictwa) oraz cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy. W Białowieży jest też ciekawy kościół rzymskokatolicki z kaplicą św. Huberta, patrona myśliwych.
W zachodniej części wsi zlokalizowany jest niewielki skansen budownictwa drewnianego. Na południu zaś usytuowany jest dawny carski dworzec kolejowy – Białowieża Towarowa, w którym obecnie mieści się słynna restauracja Carska.
Tekst i foto: Jacek Makowski www.fotopodroze.com.pl
