Mój projekt doktorancki obejmuje rozważania nad współczesnym nomadyzmem często referowanym jako „cyfrowy nomadyzm”. Dzisiejsze społeczeństwa stały się bardziej mobilne i nikogo już nie dziwią częste podróże, wyjazdy służbowe czy praca zdalna. Istniejące badania i spekulacje sugerują, że do 2035 roku co ósma osoba będzie takim wędrownikiem. Cyfrowi nomadzi to głównie młode pokolenie, którego nie satysfakcjonuje praca na pełen etat w jednym miejscu na świecie i z góry zaplanowany układ rzeczy. Stoją oni również w opozycji do wcześniejszego pokolenia (Baby Boomers), krytykowanego za zbieractwo, konsumpcjonizm i wszechobecny plastik. Ponadto, niezaprzeczalny jest wpływ mediów społecznościowych, popkultury oraz mody miejskiej na to młode pokolenie.
Jednak ten tryb życia rodzi za sobą konsekwencje a nieustanna i nieprzewidywalna podróż wymaga spełnienia innych potrzeb. Tak też mój doktorancki projekt poprzez praktykę projektową dotyka wielozadaniowości, składalności, i co najważniejsze lekkości.
Moje badania wykazały, że obuwie zajmuje 40% objętości bagażu. To właśnie dlatego postanowiłam nauczyć się projektować buty by stworzyć produkt, który byłby w zgodzie z potrzebami i poglądami, a finalnie stałby się także użyteczny dla osób często wyjeżdżających służbowo czy po prostu często podróżujących.
Studiuję na CoCA w Massey University of New Zealand. A więcej informacji i film o tym projekcie możecie zobaczyć tutaj. Proszę o głosy przez kliknięcie guzika 'Vote’ – udzielenie wsparcia dla dalszego rozwoju tego projektu.
Magdalena Karasińska, www.kazdachwila.wordpress.com
